YUFKA YÜREKLİM
Bilmem hatırlıyor musun?
Yağmurlu bir günde el ele ıslandığımızı Kumkapı sahilinde yağmura inat Martıları beslediğimizi Ağır adımlarla yürürken Ellerimi bıraktığın için sana kızdığımı Şimdi sakın bırakma ellerimi birtanem Düşersem halim nice olur bilir misin Şefkatli yüreğini,sevgini Duanı,eksik etme sakın benden Hâlâ küçüğümsün sen benim İçindeki sevgine Gözlerindeki derin şefkate ihtiyacım var Sevenin yüreği yufka olur dayanmaz... En çok bu huyunu yufka yürekliliğini seviyorum Bu kentin yosunlu sahillerinde En çok sıcak odamızı özledim Bensiz yattığın yatağımızı özledim Gurbetin yağmurları Söndürmeye yetmiyor içimde yanan ateşi... Beni buralara yollarken"güçlü ol!" diyordun ya Çok zor buralarda sensizlik Yılların yükünü çekmiş Yorgun omuzlarım düşük şimdi Seninde üzüldüğünü biliyorum Camdan dışarı seyrederken gözlerinin dolduğunu Kalbinin hasretini biliyorum Bensiz gün batımını seyrederken Yokluğuma alışamamış olman mest ediyor beni Yağmur gözlüm, dert ortağım! İnan içim acıyor,gurbet gecelerinde Az kaldı geleceğim Vuslat ateşiyle bineceğim mavi trene Uzasa da yollar kavuşacağım sana Beni unutmaman için dağınık bırak etrafı Hani dağınıklılığımı toplardın ya Arkamdan söylene söylene Gül kokulum,yağmur gözlüm! Sakın sensiz, sevgisiz Duasız bırakma beni... Sensiz geçen bu gurbet akşamlarında YEŞİLIRMAK |