KEŞKE DİYECEKSİNBir gün gelecek çıkıp gideceğim hayatından Her yer karanlık olacak gün bitti sanacaksın Belki de umursamayacaksın unuturum diyeceksin Yüreğimde sultan iken başka yüreklerde meze olacaksın Her şeyi fark ettiğinde dilinden bir tek söz çıkacak… Keşke diyeceksin… Sonsuz düşlerin sonu olmayan sevdaların olacak.. Unutma ki kimse benim kadar sevmeyecek seni Bana oynadığın oyun sahnesi kapanırken Perde inecek pişmanlıklarınla baş başa kalacaksın.. Keşke diyeceksin Ben bittim, tutunduğum bütün dallar kırıldı dediğinde Nereye gittiğine bakmadan uzaklaşacaksın Martıların eşlik ettiği bir vapur yolculuğunda Bir yol arkadaşı bulup kendi hayatınını anlatacaksın Sana nasihatı keşke yapmasaydın olacak Gökyüzü karardıkça kısık gözlerle bakacaksın Yavaş yavaş kapatıp gözlerini az olsa da Benim ile yaşadığın yıllara düşlere dalacaksın Özlemimle küle dönmüş yüreğin yine alev alev yanacak Tek başına yürüyeceksin bensiz kaldığın şehrin sokaklarında.. Sonra oturacağın bir masada elini uzatacaksın boşluğa Hayalde olsa tutacaksın ellerimi sıkıca saracaksın Tenimin kokusunu çekerken için sızlayacak Keşke diyeceksin Kaçmak sende alışkanlık haline gelecek? En kötüsü de kendinden bile kaçacaksın Aynalara baktığında birden fazla sen göreceksin Hangisi gerçek hangisi sahte anlamayacaksın Yine yüzünde sahte maske ile dolaşacaksın Ve keşkelerinde boğulacaksın YEŞİLIRMAK |
acı gülümsedim, kesin.
yok dedim sonra,
biz aşk yazdığını sananlar kendimizi çok abartıyoruz, kesin...
eyvallah.