ERTELENMİŞ HÜZÜN YOKLAMASI
Ertelenmiş ruhumun ocak ateşinde kalmış tüm hislerim..
Hüznümün resmi değişmiyor aynalarda.. Ağır geliyor ruhuma biçilen bu ceza.. Kurak bıraktığın topraklar çölleşti.. Sensizliğin içime işledi.. Ruhumun mabedi yokluğunla talan oldu. Ertelenmiş zamanların ötesinde kalmış kimsesizliğim.. Bir yorgan gibi sermişim karanlığı üzerime.. Unutulmuş ve avutulmuş yanlarımdan solgun gelincikler sızıyor şimdi.. Bıraksam kendimi karanlığın koynuna ve unutsam kendimi.. Yama yapsam kırılgan yanlarımı benliğime.. Üşüsem.. Bir mumun alevine nakşetsem kirpiklerimi.. Yansam.. Sarmalasa beni esrik kalmış yanların.. Kaybolsak zamandan arta kalanlarla.. Yansak.. Kokuna hapsetsem kendimi.. Zamanı durdursam zamanın koynunda.. Unutulsam.. Unutulsan.. Unutulsak… Elif USTA 1elif.miktarı.şiir |