Mumdan Gemi“Ucu bucağı olmayan denizimin mavisiydin.. Ben ise; denizinden uzak, mumdan bir geminin kanatlarından süzülen nazenin kızılı.. … .. . Alabildiğine derin ve engin okyanusta; hoyratça esen fırtınaya inat, mumdan bir gemiyle açılmıştım sığ sularına.. Bağrıma bastığım urganmış bilemedim.. … .. . “Eriyorum.. mum misali”.. … .. . Sol yanımda inceden bir sızı nüksediyor diken diken saplanıyor nefesimi kesercesine.. Çıkarmaya çalıştıkça kan kaybediyor senli yara sancılarım.. Açtığın yaralar kapanmıyor. Düşünceler denizinde kulaç attıkça, sürgüne uğruyor sevdaya esir kalpler.. Kırılıyor kalp kemiklerim tuz buz olurcasına.. … .. . “Yarama merhem olsan dahi sürmem seni tenime.. Bir Elif Miktarı su olsan, içmem bir yudum senden”.. … .. . Ay’ın şavkı bile uğramaz oldu gece yarılarıma.. Zifiri gecenin deminde bir parça hüzün buğusu bırakıyorum gönül limanına.. Zemheri vurgunu aşkın ölümü düştükçe avuçlarıma, Unutulmaya yüz tutmuş ve kurutulmuş sevda tomurcuklarını ipek mendile sarıp, denizin sığ sularına bırakıyorum.. Buğulanmış gözlerim bakakalıyor ardından… … .. . Mumdan gemiyle açıldığım sığ sularından dönüyorum yürek mahzenime.. … .. . Şimdi sessizliğin sesine uzanıp, UyAnmamak üzere uyumak istiyorum.. … .. . Elif USTA @1elif.miktari.siir___ |
Kaybolmuş bir aşkın ve derin bir içsel acının izlerini taşıyan, metaforlarla zengin bir duygusal dünyayı yansıttığını söyleyebilirim.
Kalem "mumdan gemi" metaforuyla kırılgan, dayanıksız bir yolculuğa çıkışını betimlemişsiniz.
Deniz ve okyanus imgesi, hayatın enginliklerini, duyguların derinliğini ve yaşanan zorlukları simgelerken, "mumdan gemi" ise bu yolculuğun savunmasız, kırılgan ve sona ermek üzere olduğunu söylüyor.
Gemi, benim anladığıma göre burada bir tür teslimiyet olarak kullanmışsın zira mum erir bunun için, gemi de eriyip yok olma riskini taşır.
"Yarama merhem olsan dahi sürmem seni tenime" of dedim senle bunu dinlemek , affetmeyi ya da geçmişi kabul etmeyi reddeden bir kararlılığı gösteriş şekli çok güzeldi.
Aşk, hem sevda hem de bir yara gibidir aslında içinde sürekli kanayan bir yara ve düşüncelerin denizinde boğulma hissi vardır. Zifiri karanlık gece ve ayın ışığının bile uğramaması, içsel bir boşluk ve yalnızlık hissiyatı.
Hele ki final "sessizliğin sesine uzanıp" uyumak , bir tür kaçış ve kabulleniş duygusunun bence en güzel anlatılma biçimi.
Tüm bu acılardan, kayıplardan ve yıkılmış duygulardan sonra, uykuya dalarak sonsuza kadar uyanmamak bir huzur bulmak istemektir.
Kurgusu hüzün gözlerimi kapattım senin sesinden dinledim adeta şiiri o buğulu güzel "Minem" diyen ses tonunla
Buraya minnacık yüreğimi bırakıyorum. Tebriklerim çokça
Yüreğin üşümesin güzelliğim