YeDi ŞüKüRLü uMuTçok geç de olsa anladım yedi göbek soyumdan yadigâr ahlarla yediveren gülleri ellerimde güldüremiyorum avuç içlerimin gamzelerinde soluyor ömre bedel renkleri yedi başlı ejderha dostlarımdan aldığım hançer yaralarıyla yedi kapılı cehennem hüznü yaşıyorum haftanın yedi günü yirmi dört saat yedi renkli gökkuşağı doğuramam elbette ki ama dünyanın yedi kıtasında yaşayan kimsesiz çocukları bağrıma yedi kez basabilirim onların bir tek tebessümü uğruna yedi kez ölebilirim evrenin yedinci harikası değil ilk harikası benmişim gibi yedi katlı gökyüzü ve yeryüzüne ilan edebilirim kendimi çok sevdiğimi başarabilirim annemin ve babamın ayak izlerinin olduğu yedi tepeli İstanbul ’u boydan boya yeniden Fatih Sultan Mehmed’in gözleriyle fethetmeyi yedi aylık doğduğum dünyada yedi bin asırdır gurbet acılarıyla pençeleşirken yedi kez ruhuma okunan dualarla yedi kez gülümseyip bir ömür cennet bahçelerinde sonsuz aşkı kucaklayabilirim Türkiye’nin yedi bölgesinde, yedi ikliminde adım, sanım kalplere kazınırken yedi kez "Kelime-i Şahadet’i "okuyup yedi sayısının hürmetine gözlerimi huzurla yumabilirim nagihan |
sorma gitsin.
Yedi kez dilim de dua ile
kavuşmak umuduyla
süslerim aklımda olanı
gözlerinde sevda arayanı.
Tekrarlarım içimden
olmamışlığın oluşunu.
Şimdi yazıyorum bak
kelimeler tükendi bitti
GİTTİ..
Şiiriniz yine beni benden aldı tebrik ediyor başarılar diliyorum. Yorumlarıma yapmış olduğunuz cevaplar beni mutlu eediyor teşekkür ederim. Zevkle okuyup yorum yapıyorum varolun!