Yıkılmış virâne...
Yıkılmaya ramak kalmış bir hâne,
Son nefesi hangi nefes bilinmez.
Aklı ermez bir düşünce sardı bedeni;
Sarılmaya hazır; İnsanoğlunun kefeni.

Süsleyin taşını mezarın,
Bir fâni geçti dünyadan..
İçi görülmez bir zindan.
Karanlık zifirdi göğe çalınan.

Aklım göç edeli epeyce oldu
Zaman ne çabukda geçti doldu.
Son bahar...Bu son.
Belkide hasretim ilk baharaydı
Kanayan gözlerim değil; Kapanmaz yaraydı.

Bir dua sürdüm kapısına cennetin
Bir fatiha.. Şifâ niyetine
Üfledim kuruyan dudağımdan arşâ
Giden fâni gerek yok telaşa.

Kapanınca bedenin Gözleri ;
Rûh görüyordu görmesi gereken her şeyi.
Bir secde kıl alnımda Rahmana bu bedeni
Sebepler aleminde bir sebebte bul beni

Bir dünya geçti hatirimdan
Âhım kaldı zalimin ensesinde.
Dertlenip üzülen çocuklar acıdı içimi
Paçaları savruldu kalbimin dört bir yana
Zalim bir dünyaydı kalmadı zulmün sahibine
Bir dua geçti beni kapattı gözlerimi.

Serdar Özyanız