Hazar Göğercin Ağzıkaç gölgesi düşer; hazar: göğercin ağzı sayıklar sevdayı avuçlarında saçlarını verir oysa -diplerinden acısını yüzünü ovuşturuyor kanayan sular gençliği maral türküsü kınalı kızların yağmurun avuçlarında bir ikindi göğeriyor kırılgan tamahkâr an her gelin eşiğini öperken mağrur bir vedâ odasında büyüyen çocukluğuna nehirler artık yönünü öğrenmiş denize doğru -küllü ve yılgın sırtını kesmiş bir gemi limanda şakaklarında hicrân şişesi hazar bir göğercin ağzı morun az açığı yani sütten kesilmişi öper her zaman yalnızlığın eşiğini döner odasındaki çocukluğuna |