örtülü özlemdallarımda mayıs kirazı telaşım bu sabah yorgun gözlerini çocuk gibi açtı görmeliydin mutlak muğlak toprağımda acıya aşılanırken kalbim beklemek örseliyor zamanı inciniyor insan kırıklığı sancılı rüzgâr alabildiğine yağmur çocukluğumun ellere ne dersen de kına tutmaz elleri şarkı söylemekten mutluluk çok eski hikaye öyle derin sırrı bu gece üstünü çok sıkı örtün hicran vuslat gibi çok soğuk olacak katmer katmer büyüyecek yalnızlık zaman onu da eskitecek |