Nefesinin yoksunluğu
Yağmurlar yağarken gözlerime
Kızıl goncalar açardı kalbimde Boşuna değil bir sebebi vardı Ruhumdaki çiçekler kederle büyürdü Senin sevda ülkendeki kuşlar Uçarken diyar diyar Ben kanadı kırık bir serçeydim Ümitlerimi kırıntılardan toplardım Er ya da geç iyileşirdi yaralarım Sen belki, duymazdın feryatlarımı Gecelerde sızılarımdan sana doğru Yollar akardı Nefesin dünya gibiydi benim için, Bir vardı bir yoktu, belki hiç olmadı Hissettiğim nefesinin yoksunluğu Ne çetin bir imtihandı |