MuTLuLuK BaĞ BoZuMuNDaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Işıklar söner Kapanır son perdeler Ama ümit ya Belki yeniden doğar Sessizce umutlar" Nagişce ... Kendimden daha da uzaklaşıyorum Göğe uzanan penceremde Simsiyah yeleli atlar koşturuyor Salıncakta sallanmama izin vermiyor bulutlar Milattan önce antik çağda Saklambaç oynuyor çocukluğum Beş taşlarını unutmuş anıların gülen resminde ... Aynadaki beni bana sormayın Çok büyümüşüm Hayat mahkemesi önünde Kendi kendimi sorguluyorum Derdime eş parmaklarımla siliyorum kâhır çığlıklarını Siren sesleri çalıyor usumun dört yanında Dünyadan kopma noktasındayım Sinyal sesine çok ırağım kalbimin Küçükken masallar eşliğinde de uyumadım Mutluluk masalı nasıl uydurdum iki günde Kendime şaşırıyorum Kalkmalıyım yataktan Avuç avuç kırgınlıklarımı Rhein nehrine boca etmeliyim Yoksa ölmek üzereyim Kimsesizliğin saltanat tacı başımda Sevgimi kattım oğlumun aşına Hadi bi umut bi umut daha yaşanalar adına Anne duaları cenneti bağışlar belki gözyaşlarıma ...diyerek Gülümsüyorum elbet arada bir O da annemin ak sütü gibi helal olsun Olmasına da Hep güleceğim masalı Külliyen yalan Yok öyle bir dünya Yokkk Zaten dünyaya gelişim bile bir muamma Âhhh ruhum Bir el verseydin kimsesizliğimin boynu büküklüğüne Göğüm boyunca çiçek açardı belki Kılı kırk yaran umutlarım nagihan |