...
Annem derdi ki;
"O gün lapa lapa kar yağıyordu. Her yer yarım metreye yakın, pamuk gibi bembeyaz karlarla kaplıydı doğduğun gün. Amcan askerdi. Bir hafta yeni yıl tatili için köye gelmişti ve kulağına ilk ezan okuyandı. O kadar masumca kar-beyazı yüzün vardı, hepimiz sımsıcak kuzinenin başına toplanmış, sessizce yüzünü seyrediyorduk ve kar lapa lapa yağmaya devam ediyordu."

Yıllar gelip geçmiş henüz ben beş yaşıma yeni girmişken, babam Almanya'ya gitmis ben henüz ilkokula başlamadan. Dedem rahmetli sabah namazından sonra; rengarenk üzümlerimizin olduğu bağa giderken beni de götürürmüş yanında. Orada elediği yumuşak toprağa, ince bir çubukla harfleri ve rakamları yazmayı öğretirdi bana. Erkek çoçuklarının içinde ilk torunu ben olduğum için, çok severmiş beni ve nereye gitse (cami de dahil) yanında götürürdü beni.

Sonra şehre göç, ortaokul lise yılları,
babasız (senede bir iki izin hariç) zor yıllarda okutmuşlar beni. Liseyi bitirdikten sonra rahmetli babam yanına alıp gitmiş hepimizi...
O zamanlar babam bizi sever mi sevmez mi pek farketmemiştim, oldukça haylaz bir gençliğim vardı çünkü. Belki de onsuz büyümenin, gençliğin siyasi heyecanına kapılıp kavgalara girdiğim, dayak yediğim onsuzluğun verdiği saçma bir düşünceydi bunlar.
Sonra, ellerimi beyaz kağıda koyup resmini çizdiğim mektuplarımı hep sakladığını öğrendim, O öldükten sonra açtığım tahta bavulunda ((
Bazı şeylerin çok geç öğrenildiği keşkelerle, pişmanlıklarla dolu yıllar yılları kovalayıp gitmişlerdi hep...
.
.
Sene 2014
O'nu tesadüfen bir şiir radyosunda "Nisan Yağmuruyum Ben" şiirini dinlerken tanımışım tesadüfen ve ondan habersiz.
Hani aşk tesadüfleri sever ya...Nisan şakası gibi sanki herşey.
Onun da haberi yoktu hiçbir şeyden.

Aşk; nisan şakası gibidir bazen.
(Bu da oğlak atasözü olsun benden)

Öğrencilik yıllarında kitap kenarlarına yazdığımız kısa kısa şiir yazma alışkanlığından ve edebiyat bölümünden mezun olmamdandı belki şiire olan sevgim. 30 yıl önce internet ortamında zaman buldukça şiirler paylaşmaya başlamıştım.

Aslında hiçbir şiirimin hikayesini paylaşmam ki açıklarsam büyüsü bozulur gibi bir hisse kapılmışımdır hep. Önceden de böyle idi, şimdi de böyledir. Garip bir duygu işte...

Nisan güncesi serisi de bunlardan biridir. Tabii ki O bilmez ve okumamıştır da...
....
Birgün tarihi bir müzede ünlü ressamlardan kadın tablolarını inceliyoruz onunla:
Dedi ki; neden bu kadınların yüzünde hep hüzün var? Kadınlar geçmişte de hiç mi gülmemişler.
Zor bir soruydu. O an cevap bile verememiştim. Diyemedim ki: "Kadınlar her zaman yağmur yüreklidir, yürekleri yüzlerine yansır hep..."

Bazı şiirler de sırdır sevgili
Onlar şairinin yüzüne yansır, kalemine düşer ama bilinmez, görünmezler...

Aslında hayatımda doğum günü kutlamış biri de değilim. Şakadan derdim ki; ne gerek var, bütün dünya havai fişeklerle kutluyorlar doğduğum günü.

İlk defa onunla kutlamıştım.
O öpülesi elleri ile minik çilek pastasını kesmesini, masayı rengarenk kokulu mumlarla süslemesini, sonra bana opera konseri vermesini.......

Dün ışıkları kapattım ve bu şehri gündüze çeviren gürültüye sırtımı döndüm. Seslerin kesildiğini farkettiğim anda telefonumda "Bing" sesi ile uyandım.
Hey Allahım yaa
Doğum günümü ilk kutlayan "google"
olmuş. Gülümseyip tekrar uyudum sonra... Olsun.
Bir defa r ü y a gibi kutlanmıştı ya.
Bana yeter o, fazlasını istemem hiç kimseden.

Diyorum sabah sabah neden kulağım çınlıyor böyle... Deftere girdim ve O'nun şiiri ile karşılaştım.
Şiirlerine hep geç kalıyorum son günlerde nedense...

Hüzünden uzak, sağlıklı ve musmutlu seneleri olsun dilerim hep.
İçinden geçen bütün güzel dileklerinin gerçeklesmesi için duacıyım.
Sevgisi ve umut dolu yarınları hiç tükenmesin...

.......
Nisan günceleri 1.2.3.....
I
bir aşk büyüttüm uzaktan uzağa
hayallerimin ötesinde, duvarlarıma yakın
adını u m u t koyduğum
canımdan can verdiğim.
taşlar sevilmez deme sakın!
oysa ben;
başımı dizime düşürmeyen taşları
özleminle yeşerttim...
*****
II
oysa sen;
henüz okunmamış şiirlerimdin benim
bir gönül loşluğunda ıssızlığımla yaşlanan.
güz sürgünü aşklar,
açmamış tomurcuklar misali
yanaklarımda donan...
*****
III
bardaktan boşandı
__________ gördüm

önce bir kırlangıcı
kanatlarından vurdu göğün yüzünde,
sonra bir papatya göğsü kanattı
nisan yağmuru

kuş üzümü gözlerde yaşadım telaşı
içimde renkler acıdı bembeyaz...

____Hilmi Yazgı / 2014