Bir adım attım, seni hatırladım. Bir adım attım, unuttum.
Karanlık bir kürenin içinde sürüklendim,
zaman büküldü, saçlarına dokundum.
Bütün güzel günlerine şahidim, gülüşlerine dokundum.
Bir dakika izliyordum seni, bir yıl yaşlanıyordun,
Bedenimi görüyordum, karanlık, patlayan ışıkların arasında.
Ağlıyordum, gözyaşlarım yanaklarıma değmiyordu.
Kıyımıza vuran dalgalar, aşkı boğuyordu.
Sen, siz oradaydınız, gülüyordunuz ve burada yankılanıyorken,
fırtınaların arasında kayıpları yaşıyordum.
Seviyordun, seviliyordun.

Sevdiğin adamlara şahidim, seviştiğin gecelere.
Kalbim ölüyordu, ruhum hala sağken.
Yıldızlarda, yıldızların arasında,
karanlık gözlerinin içinde dönüyordu hayallerim,
saçlarında uzanıyordum. buz gibi tenine dökülüyordu zaman.
Seni beş dakika izledim ve beş yıl yaşlandın,
Beş dakikada milyonlarca yaşam vazgeçti,
beş dakikada çok deniz kurudu içimde,
dönüyordum, hızlanıyordu ve bir uğultu,
bedenim beni çağırıyor, zaman kollarımı kesiyordu,
her insanın yaptığı gibi sevgilim,
yaşamaktan başka çarem yoktu.

Enes İLHAN