Geceler boyu ateşler yaktım dağlarda
Türküler söyledim ölümlü sevdalar üzre…

Umudu yeşert gönlünde,
Gelip ellerinde sevdaya bulaşacak ellerim
Sesinden türkülerim geçecek,
Nağmeler dolusu.
Baktıkça duyacak gözlerin
Avuçların görecek
Geceler boyu
Dağlarda yaktığım
Ateş-i isyanımı…

Hiçbir şeyden hiçbir farkı yok hiçbir şeyin
Sabahlar aynı sabah
Geceler zindan artığı
Yürünmemiş yollar kadar uzak baharın kokusu
Saçlarına papatyalar takmış çingeneler
Geçmiyor dünden daha fazla
Esmer çığlıklar inletmiyor sokağın köhne duvarlarını
Patlamadı erik ağaçlarının dalları
Tomurcuklar seslenmedi serçe kuşlarına
Ama sen
Umudu yeşert gönlünde,
Hiçbir menzile çıkmıyor kocaman kocaman yollar
Denizler köpürmüyor
Martılar delirmiyor
Yunuslar yırtmıyor masmavi atlasları
İnci mercan dağıtmıyor saçları belinde denizkızı
Ama sen umudu yeşert gönlünde…


Yağmur
Seller
Arap kızı…

Ama sen
Ey güzel sözlerin mahitabı
Ey benim baktığım
Gördüklerimde bildiğim
Bilincim
Sevincim
Hüznümün en beteri

Ama sen
Umudu yeşert gönlünde,
Hiçbir şeyden farkı yok cümle şeyin
Sabahlar aynı sabah
Geceler gözlerinin karası
Çocuklar koşmuyor artık okul yollarında
Zillerin telaşı kalmadı
Şarkılar söylenmiyor kolalı önlükler tadında
Hamile kadınların ürkek korkusu,
Serçe yavruları,
Hiçbir sokağa açılmıyor avludaki teneke kapı

Umudu yeşert
Gönlünde
Sen
Yine de

Ey benim türkülerim
Ey usumdaki sessiz mekan
Dağlarda yaktığım ateş
Sevincimin en beteri,
Gelip gözlerinde rüyaya karışacak seslerim
Sen
Levh-i Mahfuz’umda
Nefesim…