Dur! bir çay daha diyor kuzen
Beş dakkadan bir şey olmaz

Evet olmayabilir
Bazende çok şey..


Tamam peki
...

vardıgın bu yerden
varacağin yere kadar yolun var dedi:))
asansör zemine inerken
el sallıyoruz konuşa gülüşe

nokta koyamıyoruz sohbeti bitirmek için
Hep virgüllü ful gülücüklü.

Zira sevgi bitirim..

Tren gibi beş dakkada beşiktaşı sollasam
Bukalemun boğaza varsam ..

Orada Trafik tıkansa
şiir yazsam tam ortasında

Sonra hızla
Eve varsam
Şıngır mıngır konsam köşe koltuğuma
Yedinci sayfasindan başlasam canımı okumaya



Bu kez acemi değil de
aceleci bir  sürücü
Karıştırdi ortalığı
Boğaza girerken


Belkide geç kaldığı sevgilisine acele ediyor olamaz mi


Beklemeyi sevmekten mütevvelit bir köz hikayesi  belki de
Boşuna mi yanmışlar e-aşkın m’od’unda

İzin verin yahu
Garantisi yok yarınların

Muhakkak kavuşmalı sevenler;)


ona yol.buna yol ..
Şuna yol derken
Aheste gidişlerdeyim





Dönerken
yalnız hissettim nedense
..
Tatil donüşü duygusu gibi

çift şerit heyecanlıydim gider iken

Döner iken tek şerit heyecan

Farlarına sürme de çekmemiş konvoy olmuş  otolar..

Otopark halleriyle çıkmışlar yollara..


Insanin iç trafiği ile yol
Trafiğinin de canlısı güzel be..
Boş yere frene basmamış  olacak otolar
Peşpeşe yıkılacak yollar

Canli canli

Nizami gidişleriyle

..


hayale dalıyorum sonra
Aklima digital baskı  faytonlar geliyor

Ben faytondaymışım..
Atlar robot olacak yalnız
Yoksa kabul değil..
..
Hayal bile olsa
...

Atsiz fayato dan sonra
Akılli  zoom gòzlükleriyle

güllük gülistanlık manzaranın
Dinamik boğazında yeni yüzyıl
çelik halatlı yahşi batının

Rob’at’larıyla


Kahramanlıği ve adaleti konu alan
Bir yolculuktan  dönüşteymisim
Sevginin evrensel rengi
Pembe düşlerimle
..