SENİ ARIYORUM
SENİ ARIYORUM
Uykularımı böldün gecenin bir yarısı Karanlık odalarda hep seni arıyorum Karşı komşumda bile zile bassa birisi Sen gelmişsindir sanıp kapıya yürüyorum Aynalar hiç yüzüme gülmüyor baksam bile Hiç bir yer tat vermiyor çarşıya çıksam bile Kirpiklerim birleşmez yorganı çeksem bile Ayrılık bohçasını her gece dürüyorum Gökyüzünde yıldızlar ipil ipil yanardı Başım omzunda iken mutluluğa kanardı Yüreğim çalı kuşu olup sana tünerdi Sensiz aşiyanıma yavrumla giriyorum Mevsim güzdü giderken bak sevdiğim kış geldi Düz bildiğimiz yollar yörep ve yokuş geldi Postalına bakarken gözlerimden yaş geldi Kokun sinmiş yastıkta hep seni görüyorum Günler haftalar derken hicran yakar sinemi Sevgilim sana verdim yirmi yedi senemi Ayrılık ateşten ok kavurur kalp hanemi Vuslat burcunu sabır taşıyla örüyorum Daha iki mevsim var ellerini tutmaya Başladım boş duvara her gün çentik atmaya Sızltıyor hasretin başlarken gün batmaya Ayrılık hançerini bağrıma vuruyorum Hani sayılı günler çabucak bitecekti Evimizin bacası sevgiyle tütecekti Hani aşk bağımızda bülbüller ötecekti Vuslat tohumu ekip hasreti deriyorum. Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ |
ya burada ya orada
izni olursa
aşkı gönüle veren el Halim
sevenleri kavuşacak kavuşturacak
ona boyun büküp teslim olanlara inş.