KÖRDÜĞÜM
Naz yapar mı bir cellat idam mahkûmuna?
Hayat bu kadar mı dumanı bol tarafından tüter insanın yüzüne yüzüne? Ne kadar beklenir bir çift tatlı söz için? Her akşamın puslu havası çökse de bağrıma... Artık zerre kadar gitmiyor ağrıma Avuçlarıma doladım masum bir sevda yumağını Bir keman tınısına eşlik edemedim heyecanımdan Ya notalar karıştı ya da ben sarhoş oldum Biraz şarkılar benimle alay etti Biraz da ninni gibi gelir oldu trafikteki korna sesleri Sokakların bile bir gülen yüzünün olduğunu fark ettim ilk defa Kızmıyorum artık hiç kimseye Rahatsız etmiyor rüzgârın uğultusu Ama hâlâ kalbime çok kızıyorum İçinde öyle güller var ki her renkten... Daha açmadılar... Açılamadılar... ...hepsi güzel de ben hangi bahçeye aitim? Bilemedim... İbrahim Halil MANTIOĞLU |