ÖLDÜREMEZ
Bu gece denize döktüm hisleri
Saatlerce izledim uzaktan bir gemiyi Belki de gelmesini bekledim Samatya da bir balıkçıya rastladım, buğuluydu gözlerim Midem kazınmıştı biraz Son paramı biraya, Aklımı da kiraya verdim Yeniden sahile indim Şişeyi bir dikişte içtim Hava biraz serindi Yüreğim alevdi ama bedenim titredi Lambalar söndü, ay kendini gösterdi Bir ağaç altında, bir bankın üstündeyim Sanki gökyüzündeyim Kaotik ve girift İstanbul’a sırtımı çevirdim Bir müzik eşliğinde sevdaya düştüm Bir sözle kendime geldim Neyzen’den kafayı çektim Zaman yok oldu, o an ümitler yeşerdi Gerçeğe göz kapaklarımı kaldırmaya acizdim Kaderin derinliklerine gömdüm gafleti Ölümden uyandım, öldüremez beni benden başka biri |