HATIRA DEFTERİNDE HASRET
Aşk uğramaz kapıma
Sanma ki tüm bunlar düştü, Birini koparırken gönlümden diğerine yok yüzüm Gecenin dördü Vecd edip katatonik bir hastayken beklemezdim yaşama dönüşümü Sevda demesem bile ruhum ruhuna kördüğüm Tüm bu yalnızlığa, düşkünlüğe alışığım gülüm Sevgi varsa gizemin çözülür Yoksa, takatim bitik, ölü sözlerin gücü Her şeyin anlamı yitik, benliğimden sıyrıldım İnancım ve ihlasım manevi tekamülüm Geçmişin suları berrak Ezgimin duvarı evham Sezgimin kuramı hislerime hezeyan Tinsel yolculuğumun durağında bu sefer refah var Derin bir nefes al Gelecek olan gelir, seven çekinmez haykırır dağlara Eyvahı yakar, ulaşır fezaya Soyutum zamana ve mekana Kan revan rüyalardan ruhu revana Bir matem sabahı mesafeler kalkarken, duyulan ezanlar Bir akşam bir düğün merasimine yetişirken, çalınan şarkılar Kalemden mermi gibi çıkıp saplanır kalbime tüm hatıralar Bir çanta, içinde kitaplar Bir park, her yerinde banklar Hepsi hasretime tezahür, zihnime kazındılar Vedalar, elvedalar, merhabalar Bir sayfa biterken, diğeri hala bembeyaz Umuda gölge düşüremez can yakıcı mevzular Ölüm bekliyor bir durakta, hangi durakta? Hayat kısa, esirgeme duygularını, olma uykularından Bırak beni gideyim, uzaklara Ne kadar kaçarsan kaç, yüzleşirsin sonlarınla Bırak boğulalım denizin amansız dalgalarında Gönlümde ki her şey gerçekleşecek hayırlısıyla |