DİREN
Bağımlılıklara mağlup günler
Anksiyete teslim düşler Kalmadı hiç bir his dünden Acı dolu hüzünler Abartma lan yok öyle şeyler Hepsi düşünce denen illüzyon tesirinde Söylem sanrıdan, korku ve endişeyle Kapadım beynimi her şeye Hiçbir şey yapmak gelmez içimden Odağım kayıp, buğulu seslerden Suskun yerlerde, kendime gelsem Diye yalnızlaşırım git gide, Düzen pes ettiren Diren! Diren! Yarınlar için çalış ve diren Delirirken belirsizlikten Kaygı mükemmeliyetten Baskı üzerimde, stresten Kendimi açıkça ifade ederim ama Bıktım önyargı denen sosyal nefretten Geçmişte kötü deneyimler Gelecekte müspet eylemler Sadece iyi gelen müzikse Ruhum bağlı bir nota bir söze |