HatırlıyorumDaha bugün öğrenmiş gibiyim Henüz aydınlığa kavuşan taze bir günün karanlık bir akşama kavuşacağını ve güllerin en canlısının da solup gideceğini Masmavi bir gökyüzünün altın uzanırken bedenimin önce mermerden bir yatağa sonra kara bir toprak yığınına serileceğini bir ümit çürümeyeceğimi bilmekle yetindim İçimde sanki bir demet çiçek taşıyorum, her gün varlığımı yeniden sezerek ve bazen gecelerde, bir teheccüt miktarı ömrümü düşünerek soluyorum Henüz aydınlığa kavuşan taze bir günün karanlık bir akşama kavuşacağını ve güllerin en canlısının da, şüphesiz ki, solup gideceğini, hatırlıyorum yeniden Zeynep Zuhal Kılınç |