Herkes GibiTabiatı akışkan ve uçucu bir madde, içe çekilen nefeslerin geri alınması gibi, zor ve imkânsızdı parmaklarımın arasında tutmak her şeyi; seni, dünyayı ve su damlalarını Pencereyi açtığımda içe dolan oksijendi insanoğlu, elimde tutamadığım ama hep soluduğum bir varlıktı, bir vardı bir yoktu Kendime sorduğum en mühim soruydu insan; Neden hep yarım kalır ve muhakkak bir gün, bir şeyleri ve birilerini yarım bırakırdı? Bir insanı tanıdığın andan itibaren kaybetmeye başlardın, biraz biraz eksilirdi senden, giderdi herkes gibi Zeynep Zuhal Kılınç |
*** HERKES GİBİ *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...