EŞREF SAATİ ŞİİRİN...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Kıymeti yok sözcüklerin artık gıybete baş koymuş zalimin kayda geçen tutanakları Benlik bir mecra değil artık hayat Atıl yüreklerde kabarık bir istila Ömrün güdüsü İnancın nüvesi Şakıyan kuşlara serdim ben ruhumu Salkım saçak uçuşan saçlarında hüznün Saati kurdum yalnızlığa Kuduran şeytana isyanım ve ibrazım Kolluk kuvvetidir şiir ve nicesi Havsalamdan taşan cinnet geçirmiş sözcükler Kurulu düzenin enkazı Sahiden de hicreti yakındır varlığımın Hicvinde yaşamın nükseden yeni gün Nabzını alamadığım kadar artık dünün Tünediğim bir şarkı bir şiir bir de hüzün Prangaların başkaldırdığı bir güzün Sabahı Nasıl ki meyyal aydınlığa Mihrabımda seker heceler Sakin mizacımın yerinde yeller eser. Aşktır son durağım Aşina olduğum özlemin ve yalnızlığın Hicranına yenik düştüm bir kere Hazzı kadar haiz olduğum tek zerre Meali ölüm olsa bile neye yarar ruhun isyanı? Yâdındayım dünün Yanındayım yârin Ütülediğim kat izi sevginin Varsa yoksa tükenen mecalim Mücbir sebeplerden naklolduğum Araf’ta dahi bulamazken kendimi Esefle söylendiğim dikemediğim kadar yüreğin söküklerini Zehir saçan bir karanlık Namımsa almış yürümüş bir kere Şaklaban ve dalkavuk nice insan Sevginin merkezinde cirit attığım Bir ömre yaydığım sonsuzluk ve boyutsuz Misafiri iken Tanrının Külümden doğmaz mıyım ansızın? Tüten dumanında vapurun şehrin semasında yol aldığım Siması tanıdıktır acıların Şiarı hüzündür yalnızlığın Cenk ettiğim er meydanı Ergen bir aşkın da tozu dumana kattığı Hali hazırda çocuk kalbim Tutulan nutkuma eşlik ederken kalemim Ne umdum ne buldum oysaki? Safi gölgeler peşkeş çeken isyanı Sair dalgalarsa aşar boyumu Boyut değiştirdiğim her an her anı Saklı tutulası bir sırrı Vermişken de elimi ümide Eşref saati şiirin Celp eden göğün mıntıkasında uzanır sözcükler Ben ki: Aymazlığında bilinmezin Şerh düşülesi günün indinde Şakıyan bülbüledir özlemim Elbet haiz olduğum çiçek kimliğimle Dağlar tepeler aştığım cihanın Tetikleyicisi nice duygu Boyut atlayan hüsranın tutulmuşken de nutku Seyrindeyim âlemi kuş bakışı Kuş gibi çırpındığım vakitlerin yolcusu Yoldan çıkmamak adınadır uğraşım Yerin göğün semazeni Bir yıldız kadar da uzağında iken mutluluğun, hayatın… |
hüzünlü bir şiirdi
saygılar.