Büyük çılgınlıklar yapan can halime
Deli kadın unvanını kazandırdın.
Sevmenin
Değer vermenin cinsiyeti olmadan
Huzuru koklamak herkesin hakkıdır dedin. Törenin kan izine dokunmadan
Yaşanmışlıkları bir bir anlattın savaşçı kimliğime.

Hayata küsmüş yaşamın mor bulutlarında Sıkışıp kalmış kelimeleri
Dört iklimin zorluklarını
Göklere haykırdığını gördüğümde
Çok iyi anladım seni
Ne olur sen de anla beni.

Biz ne çok hazanlı geceler yaşadık.
Nisanı aşka boyadık.
Hiç kirlenmemiş uykularla
Şanslı olan kim varsa bu dünyada
Mışıl mışıl uyuya kalmış
Kıymetli yüzlerin etrafını güzellikler kaplamış Benliğiyle hissedenin iç sezgileri rahatlamış Kasımpatı çiçekleri misali
Zihin ve ruh bir olup
Özgürlüğün gizeminde kaybolmuştu.
Gördüm, bildim, anladım...

Biliyor musun?
En büyük sermayaleri birleştirmiş gövdeler
Yer çekimi uzunca gökdelenleri taşımış
Gözün görmediği uzaklıklara sığınmışken yürek En ağır sorumluluklara doğru sürüklenmişti ruhlar, bilesin.

Kuru soğuk zamanlarda gönlüm kırılmış
Üzgün ümitlerin
Solgun, mağrur
Ve bir o kadar da dargın olduğum yılları taşıdım içimde!
Gözlerimden süzülen damlalar yapışmıştı yanaklarıma.
Çoğalmadan eksilen
Umutsuz geçen zamanlarım buruk kelimeler işitirken
Hazana sığınan canıma
Neden bu kadar mutsuzluk
Ve neden bu kadar hüzün taşıdığını sordum?

Savaşçı dişiliğimden taşmıştı hüzün.
Hazanlı vakitlerim
Uçtan uca
Bir diyardan başka bir diyara geçip beni terk etmişti.
Mesnetsiz kelimelerin yuvası çoğalmışken
Artık hiçbir nesne tat vermiyordu.
Papatya sarısı düşlerden yoksun gecelerim. Kızgın zamanlarım
Karanlık umutlarım çıka gelmiş fütursuzca ömrümün ortasına doğru.
Ben bu savaşı kaybettim.
Allah kahretsin.

Mehmet Öksüz