Aklımın karanlık limanlarında bıraktım beyaz günleri
Hiçliğe açılan bir pencere göz kapaklarım
Ayaklarımın altında pul pul zaman
Ele avuca sığmaz yüreğimle çoktan kuruyup gittiler

Aklımın karanlık limanlarında bıraktım beyaz günleri
Yokluğun duldasız yalnızlığında
Esrik bedenim şimdi
Savrulup durur bilmediğim iklimlerin meltemleriyle.

Aklımın karanlık limanlarında bıraktım beyaz günleri,
Kulaklarımda sonsuz çığlıklarıyla martıları,
Rüzgârını kanatlarında kovduğum mevsimleri

Ah çocukluğum,
Uçurtma uçurduğum bayırlarda
Uçurtmamla mı uçup gitti çoktan.

Aklımın karanlık limanlarında bıraktım beyaz günleri,
İlk gençlik yıllarımın masum kelebeği
Kadife bir mendildi aşkım yele verdiğim.

Aklımın karanlık limanlarında bıraktım beyaz günleri!


13.07.2005
Etlik/Ankara