0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1618
Okunma
Ne dededen kalma
Eski bir konak
Cumbasında rengarenk
Çiçekler
Ne birkaç katlı, panjurlu
Bahçesinde ulu bir ağaç!
Kimi zaman kiralık toprak damlı,
Kimi zaman
- Allah devlete zeval vermesin-
İki odalı bir lojman;
Ha sobalı, ha kaloriferli ne fark eder!
Ama
-öyle ya da böyle-
Ana rahminden sonra
Belki de kendimi güvende
Bildiğim tek yer:
Babamın evi.
II
Aradan onca yıl geçse de
Her birimiz ayrı ayrı yerlerde
Ayrı ayrı evler olsak da
Babamın evi,
Hep aynı;
Çocukluktan gelen
Bir imge,
Çok tanıdık bir melodinin
Tınısı gibi kulaklarımda
Neredeyse tadı damağımda.
05 Temmuz 2011/ Dikili
