Hiç vazgeçmedim ben seni sevmekten
Bakışlarından sözlerinden ve senden
Çıkamadım karşına anlatamadım o büyük aşkımı
Efsane gibi başladı
Kül oldu bitti senin sevgin
Arkana bile bakamdın giderken
Hep istemezdim dedin
Ama çare olmadı bu son gidişine
Sadece fotoğrafların var elimde
Bakıp avuna bileceğim
Şiirler yazıyorum şimdi ardından
Göz yaşlarım akıyor yağmur gibi sel oluyor durduramıyorum
Her yere seni seviyorum yazıyor sonra karalıyorum
Baktığım her yüz bana seni hatırlatıyor
Yıldızlar kayıyor dilekler tutuyorum
Sana ve bana…
Bana söylediklerini hatırladıkça
Satırlar doluyor bir şiir oluşuyor
Seni anlatan sevgimi anlatan
Bak yine seni anlatıyorum
Yalnızlığımı böyle paylaşıyorum
Satırlar oldu benim sırdaşım
Bir şiir daha bitiyor seni anlatırken
Uzadıkça uzuyor sayfalar doluyor
Öyle büyük biyerin var ki bende
Söz geçiremiyorum deli yüreğime
Dur desemde durmuyor
Meydan okuyor sanki onu taşıyan bedene
Aklıma geliyor bırakıp gidişin istemezdim diyişin
Biliyorum sevgilim istemezdin
Ardında kocaman bir kalp bıraktın
Bu kalp hala seni seviyor
Ve bu sevgiden hiç vazgeçmediği gibi şimdide vazgeçmiyor
Seni sevmeye ve seni sevdikçe de böyle satırlar bitirmeye devam ediyor