Gözlerimiz akşamın mavisiyle doyar,
Leylâ’nın ayrılığı içimizde bir acı, derin bir yara.
Belâ gibi bir şarap dolaşır damarlarımızda,
Seni sararız, anılarımızın meyhânesinde, aşkınla sarhoş oluruz.
Hâlâ yanarız, aşkla dolu, seni cümleten severiz.



Leylâ, yüreklerimizde senin izin var, o muhteşem çığlık,
Tokmaklar delinir davullarda, şenliklerimiz senin adına.
Kadehlerimizde yankılanır, cesurların şarkısı,
Kalbimiz meyhânenin efendisi,
Hâlâ yanarız, aşkla dolu, seni cümleten



Eyâ, duymaz mısın? Bulutlar aya baksa da,
Sen hâlâ yasaksın gecelerimize, gizli bir rüya.
Figânımız açık seçik, tabutlarımız dikenli,
Kafirandan çalınmış, her gün bir sevdalıyız.
Mazlumun tehlikesi yüreğimizde saklı,
Dar gelir koruna, cigaramız tutuşur



Ne mahrem hüzünlerdir, o eşsiz anlar seviştiğimiz,
Yanlış sabahlar sapıtmış yolculuğumuza, Leylâ.
Ben bana nasıl hıy hıy’ım, zülfünde kaybolurken,
Püsküllü belâ, ham deliliğimiz.
Kolumuzda yanarız, Leylâ, aşkınla tutuşuruz.