Çarpıp Kendime Döndüğüm
Bak dedi kadın gözlerini göstererek;
Bunlar bir şairin dudaklarına Aşkı anlatan bir rüya Sonu olmayan bir yol Su yeşili sahipsiz bir dünya Yalvarırım, yalvarırım gözlerime kanma..! Bak dedi adam; kuşları göstererek Bir yanımda umut, Mavi, kocaman bir deniz Bir yanım yıllardır Beni yutan, karanlık bir dehliz Uzat elini, çıkayım buradan Gör dedi kadın; Benim ellerim temmuz sancısı Tütün sonrası yokluk yüzüm Sen baharı çağıran çocuk Ben yapraksız bir güzüm Gözlerin dedi adam; İlle de gözlerin, Çarpıp kendime döndüğüm Çarpıp aşka döndüğüm Çarpıp kıbleme döndüğüm İmkansız gözlerin Gözlerin sanki Filistin Demirden kadınların Beton adamların ülkesinde İki dünya iki insan Biri mavi bir deniz Biri karanlık bir dehliz Hep konuştular, durmadan konuştular Birbirlerini asla duymadan |
Beton adamların ülkesinde
İki dünya iki insan
Biri mavi bir deniz
Biri karanlık bir dehliz
Hep konuştular, durmadan konuştular
Birbirlerini asla duymadan
ne acı, çok acı