Rezil Uyku - 8
Kör Irzaya bakarsan da
onnarın köyde de, bizim köyde de neleer neler oluyomuş ya… bi ben deği(l) de herkeş ayakda uyuyoru valla!, vay anasını sattımın bu adı üsdünde kör gözüynen her bi şeyin farkında elle! dinine yandımın şaş, gal ana! valla-billa.. .. kimin eli kimin cebinde kim; kimine(n) kim kimin guyru(ğu)nun altına diken gısdırmış hankı dul garı nasıymış kim-kime netmiş, kim-kiminen eyiymiş, kim kime verimkerimiş kimin-gönnü kimdeymiş, falanın-filanınan arasında neler geşmiş falancanın bobası başga biriymiş bu kimlere “hacıanalık” etmiş ana valla-billa bu dağda çobanıkana bi de mencilis adamı olsaymış bireh bireh ortalık yanmışımış.. meğere Irza Emmim kimlerin yuvasını gurmuş kim kimin yuvasını bozmuşumuş, vay bobam vay haylamaynan ürküt sürüynen say .. ohoo..; emme bereket; benim davanın farkında değil ya da uyanık geçiniyo; iresmen “salağına yatıyoru” aklınca ben boş bulunayın atlayayın yalan yannış annadayın elin gızının adını çıkarayın penden peso . onu deyodum geç ordan mesela kimde dapança varımış, kim alcağmış, kim nereli kimden, kaça almış kimin ki nasılımış, kimin ki ıçcık “sağa çek”iyomuş, kimin ki bazı-bazı “dutukluk” yapıyomuş kiminkinin neresinde ne varımış, kiminki kaş mermi alıyomuş sankı valla hepiciğiynen nişan almış, hatta kiminkiyne bi-kaş carcör boşaltmış, hatda yaylım ataşıynan daratmış, ağacı yere yatırmış . bilmen kim birinin de gönlü olmamış kim kimden, kime mermi alıvımış, kim yakalatmış da anafurunan gece yarısı salınmış.. kim dabançayı nerde saklarımış candarma kimi yakalamış da ha bobam! ha! de bobam de bi çi(f)t candırma köye ğelmiş de baya ezziyet etmiş adamın çoluk-çocu(ğu)na . garağola götürü(r)lerkene Yazılıgaya da elleri kelepcekli adam cığara yakcağmış bunnara da dutasıymış e çakmak, “yaka cebinde yaka cebindeki çakmağı alıvırayın derkene candırmanın elinden mavzerini almış bi depik vurmuş esgere mertlek gılmış getmiş bi de ötekine o da senderlemiş, senderlemiş aşşa dereye yuvarlamış bu efe ikisini de öğüne ğatan etmiş, elinde mavzer garağola eletmiş başçavış buna yalvarırımış eline ayağına gapanmış? izinin üsdüne cibiynen köye ğetirivimiş bu da ordan hemen bi horaz kesmiş yedirmiş içirmiş ondan beri ikisinin işdiği ayrı ğetmemiş düğünnere file ğelirimiş başbaşa içellerimiş .. nassı mı almış, haa sen onu deyon emme ben Kör Irzanın yalançısıyın adamın elleri kelepcekliykene Yazılının dik bayırda dinnenmişler çeşmeden su işmişler goya buna da içirmişler götcebindeki tabakadan cığara sarmışlar candırmanın biri adamın yaka cebinden çakma(ğı)nı alıvırayın derkene onu golundan kelepçeğinen gavrayo da ötekine bi depik vuruyo hayda yüzünguyu cumbalak gılıp gediyo bu hemen mavzeri çekiyo başlayo candırmalar yalvarmaya “elini aya(ğı)nı öpeyin ataş etme, biz bi “eşşekliğ” etdik, emme sen etme çoluk-çocumuz var memleketde senin de çocukların var, etme evlatlarıyın yüzüne hasiret getme” taha neler nelerr, öğünden bi gaçıvı ne de(yo)n boba sen, dinne bizim Kör Irza’yı sana filim gibi annatsın tafsilatlarını adam alt tarafı bi(r) dutma! boy pos demişsin bencileyin huncaz bişi bohçalada küteleyvi “hüf” desen yumbarlanır valla emme dutma deği(l) de baya sanısın herif Adnan Gaşşıkçı beynenminen bu ana valla billa! mangalda kül burakmayyoru pes doğrusu .. |