YETER
Sayende her günüm geceden kara
Kalbimde hüsranla durduğun yeter Dinmeden kanıyor açtığın yara Hasret kurşunuyla vurduğun yeter Maskeyle gezdiğin o sahte yüze İnandım çok yazık verdiğin söze Sarp yokuşlarından çıkmadık düze Yalancı hayaller kurduğun yeter Bal diye sunmustun zehirden aşı Tattıkça artıyor gözümün yaşı Kırılmak üzere sabrımın taşı Beni özleminle gerdiğin yeter Bu aşkın zehrine banmayacağım Ne yapsan da sana kanmayacağım Bir Daha adını anmayacağım Ruhumu yıllardır yorduğun yeter Aşka ihanetin olunca ifşa Yediğin herzeler çıkıyor arşa Sen kara kalbinle öylece yaşa Şu garip gönlümü Kırdığın yeter... Gülseren MORKAN |
Şiirlerinizi okumak her daim bir keyif, huzurla kalın.
Selam ve sevgilerimle.