SEN DEĞİLDİN
Yalan âlem dilindeydi, haktan kaçan sen değildin.
Kibir aşkın çölündeydi, yüksek uçan sen değildin. Boşa çekmişim kahrını, terk ettim düşler şehrini, Kusup hayatın zehrini, nefret saçan sen değildin. Ben hasretken gül yüzüne, âh doldurup her sözüne, Ellerini gökyüzüne, her gün açan sen değildin. Aşkı siyaha boyadım, derdin üstünde uyudum. Sevdamızı yudum yudum, yalnız içen sen değildin. Anladım ki suçlu benim, hiç kimseye yok güvenim. Sızlarken asi bedenim, gülüp geçen sen değildin. İbrahim Halil MANTIOĞLU |
*** SEN DEĞİLSİN *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...