ANNE
Hani tatlı rüyâ nerde?
Boşuna uyudum anne. İçimdeki çocuk sesi, Sustu kuytu gecelerde... Umudun bittiği yerde, Bir girdaba düştüm anne. Bahçemdeki gülün rengi, Soldu bahar mevsiminde... Savurmak istedim, Bir gece yarısı, Etraftaki puslu havayı... Şu çocuk kalbime, Sormasan da "Niye?" Yıldızlar ışıldasın diye... Ağlıyorum öyle, Sonsuz karanlıkta... Hiç gündüzüm olmadı anne... Mavi hayallerin, Gelmedi sırası, Sanki vakit dolmadı anne... İbrahim Halil MANTIOĞLU |