NASİPSİZ
Bir tebessüm bin gözyaşı kurutmuş.
Bakışların neden böyle hor bana? Hangi seven yârenini unutmuş? Kaygın varsa hiç çekinme sor bana. Son sözlerin yıkılmama yeterken, Bu ayrılık duman duman tüterken, Koca ömür bir kalemde biterken, Hayrı değil gayrı şerri yor bana. Ferah olan ne kaldı ki dünyada? Kasavet var her gördüğüm rüyâda. Ecel olup geleceksen gel ya da, Süründürme zalim hayat zor bana. Bu gönlüne nerden bulsun şimdi eş? Aşk aşında pişen garip çilekeş. İbrahim’e serin yalnız her ateş. Alev alev, yangın yangın kor bana. İbrahim Halil MANTIOĞLU |