Yitik - 145
“-Aşdudebeeeeeeee”
! “-Aşdudebee!!!” Anşa.!. sanısın yırtınıyoru zavallı benim Irazın gızı taa soka(ğı)n gatından Allah da bilip duru(r) hiş se(v)men bende soka(ğı)n gatından ünnenmeyi “hay ebesiz galasıca” dedim “-eyy adı batasıca n’oldu gı! bişiy mi oldu ?! “-yavrım desen ye n’oldu” “-ebee!!!” çocuğun soluğu-moluğu daşmış, beti-benzi atmış gatli(ken) deyce(ği)ni deyviremeyoru “can alıcısı” insanı marakdan çatladıyoru “gebermeyesicenin sıpası” .. garşımda yutgunuyoru duralaktan bi ta(ha) “ebee” nassı(l) ünneyoru “-gene ne var can alıcısı eşşe(ği)n eşşek doğurduğu aklımı mı çıvdıracan, pani desen ya gı n’oldu gavırın gavır eniği hortlamayasıca sıpa ne ba(ğı)rıyon gı! ne gıçını yırtıyon” “-ebee!!, ebee!!, eebeee!!..” “gı adımımı belleyyon “-ebe var yaa anam” “-n’olmuş gı ananaa! deyvisen ya” “-şey dedi “eben ayran versin” dedi” “-ne ba(ğı)rıyon hortlamayasıcanın gancığı gözelcik ayran isdesen ya gursağımı ğaldırdın zabah zabah Allah Allaahh gadiuğrayasıcanın cavırı depemin tasını atdırdın a(ğ)şam a(ğ)şam gahrolmayasıca eşşee(ği)n eşeek sıpası .. çocuk okarı da ğeldi emme beti-benzi, kül gibi mosmor bi yandan keseden ayran gatıyon helkeye zokurdanıyon yönü ğeri bi yandan da umurumda deği(l) dünna ne gale alacan anşanın helecanını . “netcemiş anan ayranı ğıı! hıı?” “?” “bi ğaşşık yok muymuş kesenin bi beceğinde” “anan neye isdeyyo ayranı” “!” “kesede yoğurdu yokmuymuş.. özeseydi ya gıçını ğaldırsaya abıla seni bi elden bi ele yollayasıya eşşe(ği) kaça nallandı anayın acab ben olmasam napca(ğı)dın” .. |