Evvel zaman rüyasında ikinci baharebem kuşağı altında gelincikler toplayan beyaz kanatlı bir kız çocuğu masumiyetinde taze mezarlarla süslü kadim bir zamana asılı ’ikinci bahar harbinde aşkı evvel öyküleri’nin derin mevzuuna nüfuz ediyor saklı mahallem bitirim düşlere vuruluyoruz bıçkınla hergün bahar kaleyle sahil arası sesi tözlü voltalar köşe başında gölgemle demleniyor delikanlı sofralar perdelerin zil çalan eteğini tutar candan leylâlar bahar sarhoşluğunda döner döner anılar karla kaplı gerçekliğin sarkıtlarında sonlanmamış bir roman aşk-ı vuslatımı nakisaya çeviriyor sanrılı geceye sönmüş bir mumla feyk atıyor tekerrür sökemiyorum aynadan karanlığı suretin sakal nahiyesine kır çiçekleri ekiyor tevellüt nefes nefese kaçıyorum düşlerime/peşimde zarbolar aklın zuhuru boş ne icrai rezalet ne kız kaçırma ! aramada bulunmaz,çorabımda kan oluklu yüreğimde leylâ herşey kanunî beste,çamur atamaz kimse pirupak ruhuma ama/küçük yer burası dedikodusu yayılmış ikinci baharımın kısacık sürüyor gönlü safahatım sahibine meydan okuyor,karanlık ! bir bulsam kirpiğini düşüreceğim sabahın yüreğim tetikte cebimde bir atımlık havai fişek karşımda cılız bir kaldırım pususu yeniyorum korkumu çapraz ateşe bırakıyorum aşkı kanları sıçrıyor ellerime bozuluyor rüya kırılıyor ebemkuşağı kırılıyor gelincik yıkılıyor dünya ışığının içinde kayboluyor leylâ... 2012 .. |
yıkılıyor dünya
olmuşum leyla
dinle abi yaa 🙂