Şiirler -şüphe yok ki- güzel ses ve yorumlarla daha bir anlamlı, renkli, ahenkli... daha bir güzel.

Yaptığınız sürprizlerle, sunduğunuz ikramlarla bugüne dek bu güzellikleri defaatle yaşattınız... mutlu ettiniz.

Bir kez daha teşekkür ederken; sağlıklı, mutlu, huzurlu... hayırlı bir ömür diliyorum Erbil Hocam, canım Kardeşim.

Selam ve dua ile...
🤗🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷.

Güzel yorumunuz ve dizeleriniz için çok teşekkür ederim Kul Cihan Hocam.

Selam ve saygılar...⚘

Hoşgeldiniz Halil Şakir Hocam

Bir süreliğine çadır kurduğumuz bu âlemden dert çekmeden göçüp giden insan yoktur elbet.

Yüreklerimizde değişik zamanlarda ve büyüklüklerde depremler, sarsıntılar ölür, fay kırıkları oluşur.

Dertler vardır taşınması zor; yüreğe yük, verdiği hasar büyük... çekene ölümün dahi nimet olduğunu anlatan... haykıran.

Rabbim kimseyi dayanması zor sınava tabi tutmasın.

Annelerin gönül dünyamızda yeri daha bir farklı, en mutena yerdedir bilirsiniz.
Kim bilir; belki de yaşamak için muhtaç olduğumuz sevgi ve şefkatin en yalın, en saf, çıkarsızının anne yüreğinde saklı olduğu içindir belki de...

Bir zamanlar en ufak bir derderdinizde, sıkıntınızda yanına koştuğunuz, dizine baş koyduğunuz o anne dermansız demansa yakalanıp gözünüzün önünde günbegün, erirse, bir evlat olarak siz de anbean erirsiniz.

Eridim de nitekim.
İmtihanı nisbeten kolay insanların birer birer yaş aldığı yılları onar onar tükettim adeta.

Payımıza keder yazan kaderin kalemiydi.
Hakk'tan gelene boynumuz kıldan inceydi.

Sabretmeliydik... sabrettik.
Rabbimize tevekkülümüz tam, şükrümüz tamdı çok şükür.

İşte; birilerinin şiir diye okuyup geçtiği bu şiir bir ağıttı aslında.
Mürekkebi ağlatan
kalemden taşan
kağıdı yakan.

Akan bir çeşmeydi aslında;
Hüzün Çeşmesi!

Her damlası kan kırmızı.
Her daim akan.

Hüzün Çeşmesi akar da hüzün sesi duyulmaz mı?

Duyuldu elbet.
Öyle ki; ilk günden bugüne dek bu çeşmeden hece hece su içenler de oldu, hıçkırıklarıma sesini katıp ağıdıma seda verenler de.

Bu kez de çok değerli Dostum, Erbil Edil Kardeşim hüznüme ses-soluk olmuş, dün geceyarısı hazırladığı bu video ile gönül kapımı çaldı.

Her zaman olduğu gibi; hiç vakit kaybetmeden arşivimiz niteliğindeki bu siteye alarak siz değerli dostlarımla paylaşmak istedim... Erbil Hocama teşekkürümün de açık bir ifadesi olarak.

Her şey gibi kalemler de yıpranır, herkes zamanla yorulur... bazen soluğu kesilir... tükenir.

Kalemimizde de, yüreğimizde de bir yorgunluk olduğu inkar edilemez.

Şiire mesafemiz de bunun açık bir kanıtı olsa gerek.

Kalemi paylaştığım anlamlı bu son şiirimle emekli ederken, değerli bir dostumun, Halil Şakir Ağabeyimin bu yorumunun altına duygularımla soluklanmak isabetli oldu.

Muhtemeldir ki, istemeden de olsa gönlünü incittiğimiz, kalbini kırdığımız dostlarımız olmuştur.

Şahsınızda; incitmiş olabileceğim kim varsa özür dilerim.

Hakkınızı helal edin lütfen.

Her şey gönlünüzce ve gönlünüzden geçenler de hakkınızda en hayırlısı olsun Halil Şakir Hocam.

Selam ve dua ile...⚘