Gönlüm yandı, ağıtlar yükseldi semalara,
Şeyhimin ayrılık acısı doldu her yana.
İlahi aşkla yanan bir gönlün yitimi bu,
Kâinat dahi ağlar, kaybettiğimiz bu büyük zata.

Yüzün göklere açılan kanatlar gibiydi,
Hikmet dolu sözleriyle gönlümüze şifa verirdi.
Gözlerinde sevgi, kalbinde aşk yüceliği,
Sensiz kaldı tüm ruhlar ve bedenler şimdi.

Sohbetin, doldururdu gönülleri her demde,
Gönlümüzü nakşederdin nur dolu sözlerle.
Huzurun adıydı şefkat dolu bakışın,
Artık sensiz kaldı eller, gözler ve kalpler.

Yüzünde tebessüm, gözünde nur vardı her zaman,
Gülüşünle ışık saçardın dünyamıza,
Ardında bıraktıkların rehberimiz
Yolun ise yolumuz olacak Hazreti Sani.

Vefa, sadakat ve sevgiyle dolu bir ömürdün,
Kapına gelene himmeti verirdin.
Elinden tutanı vuslata erdirirdin,
Şeyhim seni gören gözler ağlıyor.