ZAMAN BİLİNE! (Özleşim'ce)
Güzergâhım o’nayken tersyüz etti yönümü,
Kilitlenen dilimden eyvah düştü zamana. Garipliğim çoğaltıp ilkgüz etti günümü, Acımtırak sabahtan ah vah düştü zamana. O yâr rüyamda olsun gelmez oldu beriye, Gönül kırık, uzaktan bakmak kaldı geriye, Namert! Zalim elinden feryatlarla eriye, Ki ah çekende kalbim, şamgâh düştü zamana. Unut diyen! Yürekten hepten sildi vefayı, Sinem deşip ezelden ihsan bildi cefayı, O yâr, bu yâr, şu derken; tezden buldu sefayı, Sinim kazıp, acardan devran kurdu biline. Şu pürmelâl gönülden ahlar geçse nafile, Yürek sabır taşından kervan kurdu biline. Velev onun yüzünden kalbim biçse vükelâ, O Şah! Bikes ahımdan kalkan kurdu biline. Dişilsi çığlığımdan, ……………….lâl ah düştü zamana; Yatakla yorganımdan ……………külhan kurdu biline! ... ....... ......... |