SİYAH MEKTUBUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Pembe mektuplar yazdığım zaman
Bil ki sen gelmişsindir
Hasreti bıraktın yüreğime
Ayrılığın sağnaklarını gözlerime Bir yetim dünyayı bana Bilsen içimde yanan sönmeyen nedir Uzaktan bir yel/i hazandır sesi Bilemezsin vurgun yemiş halimi Her akşamıma ayrı düğüm atılır Çaresiz ellerimi açsamda, ellerim hep kan Yalnızım, kimsesiz, içim yaradır Kapatıp gözlerimi ağlarım günde Bağırsam sesimden sarsılırdı evren Bulamam yokluğunda teselli belkide Acımasız vurdular kalkamam yerimden Yüreğime tutuşturulmuş Keder avuntuları ile Su götürmez çaresizliğimi Yazıyorum siyah mektuplara Ve, kapanırım yastığıma Ağlarım günde Başımdan gitmiyor hazanın yeli Alışamadım bil ki bir gün sensizliğine Ama alıştırdılar tüm kötülüklere Boğuluyorum tutsaklığına Hayal ederim özgür sabahlarını Şimdi cehennemimle başbaşa Yalnızım yine Kapanıp kapanıp da şu taşlara Ağlarım günde Günay Koçak 23 / 6 / 2023 |