Gidişin bir akşamdı, akşamlar simsiyah
Hala şaşkın yüreğim bu ayrılık neyin nesi
Görememiştim o akşam gözlerini
Bir veda bile etmeden gittin öylece
Hala bekliyorum, hala gözlerim yollarda
Ahlar yüreğimde bitmedide bak
Gittiğin o günü... hiç mi hiç unutmadım

Kaç bahar geçti, kaç güz soldu yaprağım
Bir yaprak daha düştü gitti ömrümden
Ya benim omuzlarımdaki yük ? bilen varmı ki nedir
Nedir bu çektiğim sensiz gecelerdeki çilem
Tan yerime şimşekler çaktı, bilir misiniz ?
Hüznüme hüzün katan ayrılığın bitmedi

Aylar geçti saymıyorum artık gerisini
Kapattım gönlüme yaşamı, gözlerime gülmesini
Ağlayan göğsümün sol yarısının
Gecelerce duydun mu sesini, inleyişini
Bil ki bana uyku yok, düş yok, sabah yok
Kör kuyular gibi ıssız kaldım, tek kaldım !

Gittin... bu gidiş bitirdi beni,unutturdu yaşamayı
Mazide hatıranla, defterdeki yazılarınla, tek mektubunla
Gittin... acı çığlıklar böldü kuş uykularımı
Sen penceresiz konaklarda, ben işkence odalarda
Sağnaklar ortasında, çatlak dudaklarım
Sığındım dualarıma... dualarım bile tutmadı !

Ruhumdaki hayale düşler kurarım
Yıkılır, kırılır her tuttuğum mekanlar
Hayalinle konuşur, kuşlara sorarım halini
Gelişine adaklar adar, avunurum sesinle
Sen yeter ki üzülme ; düşün bitecek bu işkenceli bekleyiş
Beni bitirsede bu kara zindan !

Bahar vaadetmişti bana seneler
Öyleyse bu zemheri bu kış ne ?
Bilmem ki hasretle hep ben mi çekişeyim
Güller dolu bahçemde, dikenlere sarıldım
Ömrüme bir huzur getirmedi ki yıllar

Hoşçakal yüreğim, artık söz yok hüznüne
Taşıyamam bu yükü,dinsin siyah yağmurum !
Kapkara duvarlar, zaman buz kesti bana
Mahsun ve mahcup ellerim
Açıldı Rab’bime
Bir ayrılık, bir yokluğun ve yalnızlığım
Böyle bir bulut çökmemişti gözlerime
Müebbet yazılmasın yeter ki
Gözlerimdeki hüznüme !!!

Günay Koçak

24 / 6 / 2023