Savaşın gerçekleri işte burda ortada. geziyorlar. İşte orda bir çocuk bak. sarı saçlı şiir okuyor. Toprağa

Sene 45
Yıldızsız bir gecenin sessizliğinde
Ben ölüyorum kardeşim.
Her şeyi bitirdim.
Size iyi bir gelecek bırakıyorum.
Yanlış anlama
Bir veda mektubu değil bu,
Bu bizim sizden tek isteğimiz

Senden bir şiir istiyorum
Kardeşim,
Ben yeteri kadar gördüm
Başkaları görmesin diye.
Ben duydum,
Başkaları duymasın diye
Ben yaşadım,
Başkaları yaşamasın diye.

Kardeşim,
Bana öyle bir şiir yaz ki
Annelerin gözyaşı olmasın
Çocuklarından ayrı ve de çaresiz
Kan olmasın
Kan dursun
Silah tutan eller şefkat görsün

Senden öyle bir şiir istiyorum ki
İçinde,
Savaş olmasın
Çocuktan askerler cephede savaşmasın
Cephe olmasın
Asker olmasın
Savaşın ölümcül kokusu
Titretmesin kalbimizi
Ölüm..
Olmasın...

Öyle bir şiir yaz ki
Bir sevgili kadar güzel
Bir çocuk kadar temiz olsun
Tüm güzellikleri işle
Her bir satıra tek tek
Sevgi neymiş
Herkes görsün.


Ben şimdi ölüyorum.
Kardeşim.
Şiirimi okurken de yanında olamayacağım
Bu üzmüyor artık beni
Ben yatarken o taşlı toprakta
Bir gün sarı saçlı bir çocuk
Eğilecek baş ucuma
Gözleri yaşlı
O şiiri fısıldayacak
Biliyorum kardeşim.
Biliyorum.



Ve ben toprağın altında
Ağlamamak için zor tutacağım kendimi
Sırf,
Makyajım bozulmasın diye..