AY TANRIÇASININ AYNASI
Oysa o,
Üzülme noktasını geçeli, Sararan aşk cümlelerini kalbinden Çoktan savurmuştu sonsuzluğa….. Yazamadığı şiirlere, Seyredemediği dolunaylara, Ağlamayacaktı. Yine aydınlatacaktı cilveli deniz kızlarını Yine derin mavi sarıp sarmalayacaktı Yıllara inat mis kokan Pembe beyaz tenini Ve yine seyredecekti Tanrıçası olduğu dolunayını. Haykıracaktı hayata korkmadan, çılgınca ‘’Ben Ay Tanrıçası Selena’yım Yüce Zeus’u bile kendine aşık eden’’ Kadehinden kan rengi şarap yerine Sadece kendini içecekti. Kahkahalar atacaktı sokaklarda Sarı saçlarını çapkınca savurarak Delice esen soğuk rüzgarlara inat Dolu dizgin aşkı koşturacaktı Kelebeklerle dolu ruhunun Kıpkırmızı gelincik tarlalarında Güneş hoşça kal derken yavaşça Geceye dönünce yaşanan yalancı gün Kendini seyredecekti ay tanrıçası Selena Yalnızlık mumlarının aydınlattığı Çırılçıplak odasının Devasa aynasında, Ay Parçası |