Yitik - 97ben oldum olası neyeyse eller ğibi ürüya file ğörmen valla; an beyan aklımda emme o zabala; nassı ay-aydın bi de gara bi kedi çeneğimde neytsem enmeyyo üsdümden eveliysem gorkarın içim titirer bi zini ğaradut depemde alıp endirecek herkeşler gıyamayon höyle kimselere herkeş almaya çalışıyo elimden “kimselere elletmecen” “ısmayıla eletcen” deyon herkeşe . kimi gardaşını yollayo, kimi anasını kimezi has-öz garısını biri de bobasını bobası noldum öldüm deyo “illem o(ğ)luma ğel onu beğenmezsen bağa gel kimseciklere vermeyon garadutdan herkeşe göre de ben “Anşadudu Sultan” biri “gaçalım” deyyo kimi bilmen ne? emme kimseler murazına eremeyo . biri gaçalım bi başgası “yatalım” bi başgası “hep seni düşünüyon” öteki “bana ğel, benim ol seni bek seviyon” “elini ılıdan sovuğa vurdurman” deyen de “golunu bileziğinen doldurun” deyen de biri “goca ğafalı, gremse” biri “beşibiyerde” “sana havasın gı” “yoluna ölüyon” “ya benimsin ya garatopra(ğı)n”deyen de vaar çıkarıp dabancasını-gamasını ğösderen de var illem yolunu camın öğüne düşüren de mayıl mayıl göz süzen de gaş-göz eden de . analık; bobama “ilk gelene ver getsin” deyo bobam olacak mehremetsiz, öküz gibi bakıyo dedem “erezil etdiniz hunu” ebem “olur olmaz her gapıya varıyoru” analığımın abası “ilk gelene vercek bobası, analığın gardaşı “gaçırman; “böyük dutun ağırlığı bunun getdi getdi zamanı hasbam eyicene gancıklaşdı bi taha ğeşmez ele böyesi getdi mi ğeder, gaçırdınız mı ele ğeşmez bunun gibi gancık, dişi mi dişi” ne döşşek isder, ne yorgan yasdık “eğere de geliir, semere de” al terkine, endir yere banamın demez aban üsdüne.. ver Allahım ver” “cekedini at üsdüne alır ilk gecede gebe ğalır damızlık tay ğibi yanakları bal, gözleri gaşı yay gibi” . “ilkinde alır evelallah” “maşşallah subanallah” “onun gibi garım ossun, bi millon borcum ossun” “hep böle bişiy isdedim Allah bilip duru” “acabına ola kime nasip olu(r)” goya bobam olcag adam “nere veriseniz verin, ben garışman” dayılarımın, de(y)zelerimin elinden ne ğeli.. analık ıvgalar duru(r) bobamı; ver birine başından at len iki ğün sonura eliyin kiri “baya bildiğin serpildi, tehnede buna ıras gelen, dutduğu yerde beceri(r) . Allahın sefi!.. aklı eleri-ğeri ermez deli!.. yolda ğören, öğüne ğeçen, ardına düşen gaçırı(r), ırzına ğeçer, gebe bırağır” ondan sonura da ayıtla ga(y)ri pirinciyin daşını dadına alışınca da yoldan geçeni çağırır nesebi kim bilemen dertsiz başına dert eden. başga işin gaydın derdin mi yoğ Allasen . bi bakmışın senin gız garnı burnunda gebe garım demediydi deme, görünen köv gılavız isdemez emme eyi yannını kendin bilisin, “humayın güneş ilekesi götürmez” adı çıkmadan ver getsin bunun böylesi başa bela sürüyen olu(r)sa da görmezden gel, ürüsüm gerisini sürüyen düşünsün” .. |