Aynalarda Gelincik Tozuydu Hayat
Heder artığı dinginliklerin kızıl bakışlı iskelesinde kadın/
El ucuyla dokunurdu yangınıma/ Öfke sus/pus olur Mahpuslar salıverilirdi/// Düşe kalka suları yarardı gemiler/ Gündüzler halay Gecelerimiz bayramdı/ İçimizde binlerce çocuktu anlar/ Güldükçe aşka onlar //Samanlıklar seyran olurdu... //Aynalar gelincik tozlarıyla kirlendikçe Seni özlerdim avuçlarıma sığmayan baharlarda İnsanlar alanlara sığmazdı// //Güvercinler uçururdu barışa bir adam Gönlümde asla umutsuzluk dolaşmazdı //Çok şeye hayır yazardı pankartlarda Ama aşka kimse karşı çıkmazdı… //Aynı kaptan ve aynı tastan alınan hazların Elips ışığıydı aslında mutluluk Keskin düşünüşlerin odalarından çıkıp Bir çığ olurdu insanlar bu küçücük evrende Yanılgılar yüzde mahcup bir eda Yasaklar dilde doyumsuz bir seda olurdu… //Yıllar yılları kovaladı Anlar dirençsiz geçen onca yolu// Sevginin devrimleriyle kaynaştık birbirimize Çok sesli bir konser şimdi ruhlarımızda Mayıs Haziranı emzirirken aşkla dizlerinde… Selahattin YETGİN |