Ak güneşi koklayınca bak patladı tomurcuk
Bahçelerin yüreğinde çiçeklenen yangın var
Gül yüzüyle mutlu etti gülümsüyor her çocuk
Sen ne güzel bir mevsimsin her zaman gel ey bahar.

Yağmurların misler kokan nefesini hissedin
Yitirilmiş defineyi kış giderken bıraktı
Serçelerin çatılarda hoş sesini hissedin
Seferinden döndü kuşlar buradan çok ıraktı.

Çağlayanlar pür telaşla çılgın denize koştu
Ilık rüzgâr saz çalıyor en neşeli makamdan
Bulutlarda bir heyecan sonsuz göklerde coştu
Hissedelim ilkbaharın farkı var mı bayramdan

Karıncalar kumla ebru yapıyorlar toprakta
Bal arısı çiçek çiçek dolaşıyor bal için
Koyun kuzu dolaşıyor her birisi merakta
Kelebekler uçuşuyor yeşillenen dal için.

Ölüp ölüp küllerinden diriliyor ilkbahar
Bize kısa gelir ömrü her nedense üzgünüz
Yazda sıra eli titrek başı ateş ihtiyar
Tabiatın kuralı bu mevsimlere sürgünüz.

4+4+4+3 heceli ritmik Afet’ce şiir