UTANSINHak etmediğin kadar sevdim. Nankör kalbin utansın. Bekle dedin hep bekledim. Gelmeyen ayaklann utansın. Zalim nefsine oldun köle, Kandın her tatlı söze, Çekemedin gözüne perde. Bakmaya kıyamadığım yüzün utansın Gönül eğledin aklınca, cepte sandın besbelli. Ben sana tutuklu, sen ise serseri. Gönlünün odasına siğdıramadın ben Sevdama kör olan, taş kalbin utansın Yanmışım yıllarca boşu boşuna Değmezmiş, fuzuli beklemişim açılmayan kapında Gönül defterin çok ortalıymış, bilemedim af ola Sana mahkum olan bu yürekte utansın. Ayten Demirel |