Özlemek, ne ağır bir duygu.
Bazen yüreğim kaldırmıyor be anne.
Sessiz hıçkırıklarım, boğazımda düğümleniyor.
Ölmek,ölmek ne soğuk bir eylem.
Hangi mevsimde olursam olayım.
Yokluğunda üşüyorum anne.
Sensizlik çok soğuk cennet kokulum.

Çocukluk işte okuldu,arkadaştı, dersti,kitaptı derken
Senli olduğum günlerin hakkını verememişim.
Affet beni anne.
Ne acı ki yaşarken doya doya öpüp,sarılmamışım,
Koklamamışım üstelik.
Sen benim üstümden dualarını eksik etmezken.
Ben senin değerini bilememişim.
Ne olur çocukluğuma ver anne.

Onsekiz yaşım,
Herkesin heyecanla beklediği yaş.
Onsekizim benim hüznüm oldu anne.
Anne, cennete açılan kapıdır derler.
Ben cennetimin kapısını onsekizimde kaybettim anne.
Sensizlik ne zormuş ,
Başımı koyacağım bir dizin olmaması,
Ne berbat bir şey anne.
Şu sol yanım öyle acıyor ki,öyle kanıyor ki yüreğim.
İlacı yok,dermanı yok,bu yarayı saracak bir doktor bile yok.

Annem...
Eksik yanım,öyle özledim ki bize masallar anlatmanı,
Dizine yatırıp saçlarımı okşamanı.
Annem mis kokulum,dili dualı,
Merhametini sevdiğim annem.
Ne zormuş sensizlik meğer,
Avazın çıktığı kadar,sessizce anne diye bağırmak,
Anne diye saatlerce gözyaşı dökmek.
Ne çaresiz şeymiş şu özlemek.
Ne yorucu,ne can yakıcı bir şeymiş özlemek.

Sen beni beyazlar içinde gelin ettin.
Ben seni beyazlar içinde toprağa verdim anne.
Yazıklar olsun bana, ben hayırsız evlat mıyım anne?
Ben nasıl evlatmışım anne.
Seni kendi ellerimle toprağın bağrına koydum.
Düşündükçe isyanlar çıkıyor içimde anne.
Neden gelmiyorsun rüyalarıma,
Neden sarmıyorsun beni uykularımda.
Yoksa yoksa bana küstün mü anne?

Sesine hasretim,
Hiçbir zaman alamayacağım kokuna hasretim.
O sımsıcak tenine sarılmak varken.
Mezar başında toğrağını kucaklıyorum.
Varlığını özledim,kızım deyişini özledim.
Sensizlik ne ağır imtihanmış annem.
Büyüdüğüme bakma inan.
Ben onsekizimde mıhlanıp kalmışım.
Anne! diye seslenememenin acısı,
Bıçak gibi saplanıyor her defasında sol yanıma.

Öğrendim anne öğrendim.
Yüreğin cayır cayır yanarken üşümeyi,
Öğrendim için kan ağlarken gülmeyi.
Yıllar geçti, geçmiyor bu acı.
Düğüm oluyor özlemin boğazımda,
Hasretin akıyor gözlerimden.
Kimselerede anlatılmıyor bu acı anne.
Yastıklar saklıyor hıçkırıklarımı,
Geceler duyuyor bu sessiz feryadlarımı.
Kelimeler yetmiyor yokluğunu anlatmaya.
Cennet kokulum ,sen rahat uyu mezarında.
Dayanmak çok zor bu ebedi ayrılığa annem.
Seni çok özledim.
Çok özledim seni annem.
AYTEN DEMİREL