Sözcük kavgaları
Kimsenin ahında değildi
hiçbir sözcük Yolu baltaya savrukken Birbiriyle oynadı çocuklar Şiir kavgalarıyla Değişmek lazımdı belki de tek düzeliğiyle Attığı taşın neye mal edileceğini bilmeden Ruhları gömüldü bu şehre Ağlayıpta Aslanları kediye dönüşen nice metanetlerin Gülüşerek B’aşka kapılarda birbiriyle yarışırken Ruhları gömüldü bu şehre nice ihanetlerin Gözleri aynadan geçen Kendisiyle sevişen kan ve damlanın Şiirinde siluetleriyle Sürgünken kardeşlerine çıldıranlar... Bir mağara gibi karnında taşınan ayaklarına belki de Bağlanmış avuçlarınla avucunu okşarken Bir çiçeği esrarengiz dönüştüren sebeb i meçhul Öteye erişmek için anne Seni seviyorum Gezgin imgeler... |
*** SÖZCÜK KAVGALARI *** Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...