Aşk...
Günahlarım ağlıyor
yaprak gibi dökerken kendini Aydan gelen bir buseye vurgun K/ayıp bir sûlieti gün ışığına çökük bir karanlıktır diye İnsafiyeti girdapta bir sözü köz eyleyen Zannedilmiş bir korkuyu güneşi kandırarak vaveylâ çıkaran Eli elimdedir yarının Sözü gönlümdeyken sabrımın dününde Mavi bir dokunuşu kül eylerken huzurunda Köhnemiş bir dilek gibi baharı bekleyen özlemlere gebeyken Gömleği dugmesiz bir sıla sonsuzluğu Sevinçli bir sonsuzluk şakırdaması Kalp kalbe yarıştır Bakıştır İşin yoksa sakla kalbimi karıştır Işıkları sönük bir göz neyi anımsar bilmem Denizde bir kapı açılır belki Boğulmak onun israfidir kıyafetinde Akledilmis artık sayfalarca verem kondurma derdindeyken bile Güneşe uzanmalı eller belki de Bir gurbetin pasını siler Zincirlenmiş sade boyalarla günler Mizan kurulur Aşk kime külfet bırakır O günlerin yüzünden bilinmez Hangi cehennem aglayiklari makbule saymaz bilinmez Kalbe aynadır Beyandir Kargalar aşkları örtmeden bir selvi çiçek gibi gagaların altında sakladıkları ekmek gibi Derunidir ayak altı artık istemiyorum Ötekilenmiş gözden ırak buseleri... Zımba ve dingin bir asumana yığılır Virgüller ve noktalar balık sırtında Üç harfli bir şiir yazmak için utandım Çünkü aşk sen de gizli.... Gezgin imgeler . |