Hz. Peygamber (sas)’e özlem

Sahrada kız çocukları ölürken
Babaların kalplerindeydi geceler
Zifiri karanlık yüzleri aydınlatmak için
Nurundan bir ay doğuyordu Mekke’ye

Zamanın derin dehlizlerinden çıkıp
belirsiz cümlelerde boğulan şairlerin
senin adınla yazdıkları şiirlerin
ilhamı sendin bütün hepsinin

ki dünya dönmezdi sensiz ey Muhammed
yeryüzünde kalan son ümit damlası
Senin deryandan alınır şüphesiz
Ellerimiz uzanır sana doğru, medet!

Ölümden sonra ahirete olan hasretimiz
varsa bu dünyaya katlanacak mecalimiz
Hep itidalle ve merhametle siyasetimiz
dünyadan geçerken, sana uzanır ellerimiz

Bilmezdik huzursuzluklarımızın,
sonu gelmeyen arayışlarımızın
ifsad olan kalplerimizin
sebebinin yolundan ayrılmak olduğunu

Ölümden sonra ahirete olan hasretimiz
varsa bu dünyaya katlanacak mecalimiz
Hep itidalle ve merhametle siyasetimiz
dünyadan geçerken, sana uzanır ellerimiz!